Najczęstszą przyczyną powstawania bólu barku są powtarzające się ruchy nad głową oraz urazy bezpośrednie. Ze względu na lokalizację możemy je podzielić na wewnątrzstawowe, zewnątrzstawowe i mieszane. Staw barkowy posiada największy zakres ruchu wśród stawów ludzkiego ciała. Urazy te najczęściej związane są z uszkodzeniem stożka rotatorów.

 

Kompleks barkowy otoczony jest przez 30 mięśni. Stożek rotatorów głownie stabilizuję staw ramienny, jednocześnie odpowiadając w znacznym stopniu za jego ruchy. Mięśnie wchodzące w skład stożka rotatorów tj.: mięsień nadgrzebieniowy, mięsień podgrzebieniowy, mięsień podłopatkowy, oraz mięsień obły mniejszy współpracują z mięśniem naramiennym. Mięsień naramienny jest jedynym odpowiedzialnym za unoszenie ramienia podczas dysfunkcji mięśnia nadgrzebieniowego, dlatego jest taki ważny w procesie rehabilitacyjnym. Składa się on z  trzech aktonów: przodniego, środkowego i tylnego.

 

Obrzęk i wylewy w stożku związane są z powtarzającymi się czynnościami ponad głową. Główny objaw to ból. Stan taki jest całkowicie odwracalny po odpoczynku, lekach przeciwzapalnych i odpowiedniej rehabilitacji.

 

Początek dolegliwości jest najczęściej powolny, narastający tygodniami, a nawet miesiącami. Rzadko jest to wynik nagłego makrourazu. Lokalizacja bólu może wskazywać podłoże schorzenia. Na początku choroby jest dość ściśle określone przez pacjenta. Najczęściej jest to punkt położony bocznie i do przodu od wyrostka barkowego. Ból może dotyczyć również stawu barkowo-obojczykowego, przyczepu mięśnia naramiennego do kości ramiennej. Z czasem ból staje się rozlany, często też promieniuje do szyi lub przedramienia. Ból pojawia się przy intensywnym wysiłku zwłaszcza z rękami uniesionymi ponad głowę. W ostrych stanach pojawia się podczas zwykłych czynności i odpoczynku. Ból budzi pacjenta i uniemożliwia spanie na tym boku. Bolesny bark najczęściej jest ustawiony w rotacji wewnętrznej i przywiedzeniu.

 

Nadmiernie napięcie stożków rotatorów które mają przyczepy w okolicach stawu barkowego, a także torebki stawowej powodują nadmierne napięcie torebki jak również ograniczoną ruchomość w stawie. W celu rozciągnięcia oraz rozluźnienia wspomnianych wcześniej stożków rotatorów stosuje się odpowiednie techniki manualne mające na celu przywrócenie prawidłowej ruchomości stawu. Ponadto oprócz technik rozluźniających mięśnie stożka rotatorów w celu odblokowania prawidłowej ruchomości stawu barkowego stosuje się techniki manualne: mobilizacji, manipulacji, trakcji oraz ślizgu główki kości ramiennej.